NUcontiNU
NUCONTINU 1: De Gezichtsuitdrukking als verfijnde kunstuiting
Een avondvullende experimentele voorstelling met video-, muziek- en theaterscene’s.
eerste van de serie NUCONTINU: voorstellingen door beeldende kunstenaars binnen het kader ‘Nu’. Theater Zeebelt, Den Haag (2002) Artis, Den Bosch (2003)
acteurs: Niels Cotterink, Ellen Dikker, Ignas te Wiel.
regie/video: Petra van der Schoot
tekst: Witold Gombrowicz, Monique Wittig, Frank Starik, Petra van der Schoot
muziek: Rita Knuisting-Neven, Petra van der Schoot, Glenn Gould
techniek: Theater Zeebelt/ Ray Vaessen
DE GEZICHTSUITDRUKKING ALS VERFIJNDE KUNSTUITING.
‘Omdat hij niet geloofd in de scheiding van affect en teken, van de emotie en haar theater, kon hij geen bewondering, verontwaardiging of liefde uiten, uit angst het verkeerd te betekenen. Daarom was hij deste kleurlozer naarmate hij meer geëmotioneerd was. Zijn ‘sereniteit’ was slechts de druk die een acteur voelt die niet het toneel op durft, omdat hij bang is te slecht te spelen.’
(citaat, Roland Barthes uit Barthes door Barthes)
Ik ben de versteende mens ( gedicht Frank Starik)
Ik ben de versteende mens
En zij.
Zij is de versteende mens. Wij.
ik zie ons als voorbeeldig staan
Hoe lang kan zij dit aan?
Ik ben de versteende mens,
en laat mijn ogen gratis langs haar vormen dwalen, wat een weelde
ik heb geen haast. Zij, ja, zij heeft een kleine carrière, Zij: zij in het licht,
zo trots, zo vlot en assertief, ze hangt nog niet.
Ik ben het duister. (Zo heb ik haar lief.)
Zij is de versteende mens
Ik ben de versteende mens en vraag
of zij nu welzo kwetsbaar is, zovoorbeeldig en
– gesteund door massa’s, die een voorbeeld aan haar nemen.
(misschien zelfs is zij niet kapot te krijgen) zwaar is zij.
mijn koele ogen tasten zacht
haar vormen af, onder de barrière van haar kleren staan
de pronte borstjes, het warm geslacht…verraadt
nu mijn gezichtsuitdrukking mij? Zij: zij in het licht,
zo trots, zo vlot en assertief, ze hangt nog niet.
Ze is gevangen in de tijd.
Ik ben de versteende mens
Ik ben het duister. (Zo heb ik haar lief.)
Om wat ons wel en niet gegeven is.
Ik zal haar laden met betekenis;
haar zoet geheim: maar laat ons dan,
-heel even- samen zijn.
Starik